مهم نیست که پدرومادرم جوونن یا سنی ازشون گذشته.

مهم نیست که پدر و مادرم تحصیلات عالیه دارن یا نه.

مهم نیست پدرومادرم وضع مالیِ خوبی دارن یا نه.

مهم نیست پدرو مادرم کجای این کره خاکی زندگی میکنن.

مهم نیست پدرو مادرم چه قدر تونستن نیازهای غیر ضروریم رو برآورده کنن...

مهم اینه که

 اگه تو این همه سال ،شبای محرم نتونستم هیأت نرم و یاد آقام امام حسین با منه

اگه نمازخون بودم، هرچنددست و پا شکسته

اگه ماه رمضونا روضه گرفتم

اگه یادشهدا توقلبم لونه کرده

اگه قلبم برا رهبرِ عزیزم می تپه

اگه خدا کمک کردو فتنه ها من و با خودش نبرد

اگه میتونم از محضر اساتید ارزشمند استفاده کنم

اگه به حجاب اعتقاد دارم(چه برای خانوما چه برای آقایون)

اگه حتی مسلمونِ نصفه نیمه ام(که البته تکمیلش دستِ خودمه)

اگه............................

همش به خاطر پدرومادرمه.خدایا شکرت.توبهترین هدیه هات رو به من دادی.اگرچه من قدر ندونستم.اما خیلی ازت ممنونم که اجازه دادی سایه این پدر و مادر بالا سرم باشه.راستی یکی از بزرگترین لذت های دنیا بودن کنار پدر و مادره.من که هروقت با هاشون حرف می زنم و باهم می خندیم لذت می برم.هرشب از اینکه اونا رو دارم خدارو شکر می کنم.خدایا شکرت.خدایا کمک کن ما محبت های پدر مادرهامون رو درک کنیم،چون اونا در حد ادراک و تواناییشون پدر مادرای خوبی هستن.خدایا شکرت.به خصوص پدر ومادر من که یه ویژگی خاص دارن...